Wim van Helden

Van (Wikipedia)

Wim van Helden (19 januari 1906 — 5 augustus 1997) was een schrijver van detectives voor de jeugd. Hij werd vooral bekend met zijn boeken over de Rotterdamse politie Commissaris Achterberg en Inspecteur Arglistig.

Wim van Helden was adjudant bij de gemeentepolitie Rotterdam. Hij ergerde zich nogal aan het eenzijdige beeld dat schrijvers van detectiveromans gaven van de politie. Met name in jeugd- en kinderboeken werd volgens hem de politie meer een karikatuur dan werkelijkheid. Kinderen kregen op die manier een verkeerd beeld van de politie. Hij dacht dat hijzelf een beter beeld kon geven en in 1954 publiceerde hij zijn eerste jeugddetective: ‘De verdwenen radiowagen’. (Uitgeverij Gottmer)Het boek werd een succes en Van Helden zou in de jaren daarna nog tientallen jeugddetectives schrijven.

Wim van Helden werd geboren in Rotterdam op 19 januari 1906. Na de lagere school ging hij naar de mulo. Al op zijn vijftiende ging hij van school af en werd jongste bediende bij een kantoor. Na vier jaar ging het kantoor bezuinigen en werd Van Helden ontslagen. Er volgde een serie van allerlei baantjes als vertegenwoordiger in snoep en huis-aan-huisverkoper. Troost vond hij in de sport, waar hij uitblonk in voetbal, zwemmen, atletiek en schaatsen.

Een ommekeer kwam toen van Wim van Helden in 1929 solliciteerde bij de Rotterdamse gemeentepolitie. Uit de honderd sollicitanten die samen met hem solliciteerden, werden er vijf uitgekozen. Van Helden was een van de vijf gelukkigen. Op 6 juni 1930 ging hij naar de politieschool voor een opleiding van een half jaar. Hoewel hij uitblonk in sport, stond hij niet bekend als een goede leerling in de andere politievakken. Maar hij slaagde wel en werd in uniform, compleet met sabel en pistool de straat opgestuurd. In 1932 kreeg hij zijn vaste aanstelling. Nederland had in die tijd te maken met de gevolgen van een ernstige wereldwijde economische crisis en er waren veel werklozen. Een vaste aanstelling bij de politie was dus een geschenk uit de hemel. Naast zijn werk als politieman bleef hij ook de sport beoefenen. Hij was rechtsbuiten in het Nederlands politie-elftal en won diverse zwemwedstrijden. In 1954 werd hij benoemd tot adjudant. Adjudant was tot halverwege de jaren negentig de hoogste rang bij de onderofficieren van de politie.

In 1954 startte ook de schrijverscarrière van Van Helden. Hij schreef een groot aantal boeken voor de oudere jeugd. In zijn boeken verwerkte hij zijn ervaringen als politieman en de verschillende opsporingstechnieken die bij de recherche gebruikt werden. Hij creëerde twee fictieve politiemannen die in zijn romans de hoofdrol vervullen: commissaris Achterberg en inspecteur Arglistig.

In de boeken met commissaris Achterberg is de echte hoofdrol weggelegd voor twee scholieren: Bram de Winter en Eddy van Nus. Met deze twee ulo-scholieren kunnen de jeugdige lezers zich identificeren. Bram en Eddy raken voortdurend betrokken bij de misdaad en lossen die misdaad dan samen met commissaris Achterberg op. Ondanks deze wat moralistische inslag zijn de boeken zeer leesbaar en weet Van Helden vaardig humor en spanning te combineren.

Zie Commissaris Achterberg voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De boeken van Inspecteur Arglistig zijn anders van toon. Hier geen scholieren voor de identificatie, maar een jonge inspecteur die wordt geconfronteerd met allerlei zaken zoals kunstroof, verdovende middelen en wapensmokkel. Opvallend is dat Arglistig veel zwaardere zaken behandelt dan Achterberg hoewel Achterberg commissaris is en Arglistig inspecteur.

Zie Inspecteur Arglistig voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er verschenen in totaal negen boeken over commissaris Achterberg en twaalf over Arglistig.

In 1958 waagde Van Helden zich ook aan een vrouwelijke hoofdpersoon. Onder het pseudoniem Nettie Lens schreef hij drie boeken over politievrouw Ria Bruins. Bruins wordt gevolgd vanaf haar opleiding op de politieschool tot haar eerste stappen als politieagente. In de boeken ligt de nadruk op de romantiek. Zo beleeft Ria in de boeken een romance met haar volleyballeraar Kees Vroon. Hoewel de boeken succesvol waren, zette Van Helden er al naar het derde boekje in 1962 een punt achter en concentreerde zich op zijn vertrouwde politiemannen Arglistig en Achterberg.

Niet van Wikipedia
Titels Commissaris Achterberg Uitgeverij Kluitman

J 0025 En de verdwenen radiowagen, later herdrukt als J 1025.
J 0063 En de verdachte bungalowbewoners, later herdrukt als J 1063.
J 0091 Grijpt in, later herdrukt als J 1091.
J 0119 De smokkelhond van slimme wang, later herdrukt als J 1119.
J 0127 Telefoon voor, later herdrukt als J 1127.
J 0157 Slaat toe, later herdrukt als J 1157.
J 0198 Komt in actie, later herdrukt als J 1198.
J 0199 En de valsemunters, later herdrukt als J 1199.
J 1281 En de ontvoerde marathonloper.

Titels Inspecteur Aglistig uitgeverij Kluitman

J 0034 En de bankrovers, later herdrukt als J 1034.
J 0043 en de wapensmokkelaars, later herdrukt als J 1043.
J 0084 En het verdwenen geldtransport, later herdrukt als J 1084.
J 0195 En de schatgravers, later herdrukt als J 1195.
J 0218 Overval op de nachtposttrein 3037, later herdrukt als J 1218.
J 0231 De luchtpiraten, later herdrukt als J 1231.
J 0152 En de schilderijenzwendel, later herdrukt als J 1152
J 1253 Het vermiste zilverschip.
J 1267 Het gestolen fabrieksgeheim.
J 1273 En de smokkelkoning.
J 1291 En de kluizenkrakers.
J 1350 En het bankmysterie.

Onder Pseudoniem Nettie Lens